STM32F103C8T6 ilk bakış

 Genel özellikleriyle STM32F103C8T6

STM32F103C8T6, ailedeki diğer STM mikrodenetleyicilerde olduğu gibi ekonomik fiyata yüksek hesaplama performansı ile yüksek dayanıklılığa ve geliştirilmiş Flash program hafızasına sahiptir. Bu mikrodenetleyici, STM32 mikrodenetleyici ailesinin bütün avantajlarını sunar.

 STM32F103C8T6 mikrodenetleyicisi, besleme gerilimi, osilatör, reset (NRST) pini gibi mikrodenetleyicinin çalışması için gerekli olan pinlerin dışında 37 adet giriş/çıkış pinine sahiptir. Toplam bacak sayısı LQFP kılıfta 48 adettir.

STM32 Mikrodenetleyicileri için Osilatörler

STM32 mikrodenetleyicileri, çeşitli uygulamalarda doğru saat kaynağını sağlamak için birkaç farklı osilatör seçeneği sunar. Bu osilatörler, sistemin ihtiyacına göre dahili veya harici olabilir. İşte STM32 mikrodenetleyicilerinde sık kullanılan osilatörler ve devre yapılandırmaları:

1. Dahili Osilatörler

·         HSI (High-Speed Internal Oscillator): Frekans: 8 MHz (bazı modellerde 16 MHz)

2. Harici Osilatörler

Harici osilatörler, daha yüksek hassasiyet ve stabilite gerektiren projelerde kullanılır. STM32 mikrodenetleyicileri için en yaygın harici osilatör seçenekleri şunlardır:

·         HSE (High-Speed External Oscillator): Frekans: 4 MHz ile 32 MHz arasında (genellikle 8 MHz, 12 MHz, 16 MHz, 24 MHz kullanılır)

• Kullanım Alanı: Ana saat kaynağı olarak kullanılır. HSE üzerinden PLL (Phase Locked Loop) ile saat hızını 72 MHz'e kadar artırmak mümkündür.
• STM32 mikrodenetleyicisinin HSE pinine bağlanır.
• Yük Kondansatörleri (C1, C2): Kristalin düzgün çalışması için kondansatörler kullanılır (18 pF - 22 pF arası yaygın değerler).

·         LSE (Low-Speed External Oscillator); Frekans: 32.768 kHz (RTC için standart frekans)

• Kullanım Alanı: Gerçek zamanlı saat (RTC) uygulamaları, düşük güç tüketimi gerektiren projeler.

STM32F103C8T6'da toplam üç ana bus bulunur: bir adet AHB (Advanced High-performance Bus) ve iki adet APB (Advanced Peripheral Bus) olmak üzere APB1 ve APB2 olarak ayrılır. AHB, yüksek hız gerektiren çekirdek, bellek ve DMA gibi birimlerin birbirine bağlandığı ana sistem veri yoludur. Bu sayede işlemci çekirdeği, Flash ve SRAM belleklerine yüksek bant genişliği ile erişebilir. APB1 ve APB2 ise çevre birimlerine hizmet eden daha düşük hızlı veri yollarıdır. APB1 genellikle daha düşük frekansta çalışır ve Timer, USART2, I2C, SPI gibi çevresel aygıtları içerirken; APB2 daha yüksek frekansta çalışabilir ve GPIO portları, ADC'ler, Timer1 ve USART1 gibi daha hızlı erişim gerektiren birimleri barındırır.